Mañana, mañana

Hey allemaal,

Het heeft even geduurd, maar daar is ie dan eindelijk hoor: mijn eerste blog! Het is inmiddels al weer drie weken geleden dat ik de koffers met moeite dicht kreeg om vol met goeie moed met Malou in het vliegtuig te stappen naar een van de meest zuidelijke punten van Spanje, Granada! En wat is het daar toch heerlijk, maar daar vertel ik straks meer over.

Eenmaal aangekomen met het vliegtuig in Malaga zijn we in 1,5 uur met de bus naar Granada gereden om onze koffers te stallen in het meest hygiënische, fantasierijke en luxueuze (lees: meest karige) hostel waar je maar van kan dromen. Gelukkig was de locatie goed zodat alles gemakkelijk te voet te bereiken was, evenals ons ontbijt op bed bestaande uit stokbrood en een pot Nutella. De dagen daarna waren één grote sleur bestaande uit reageren op advertenties, bellen met makelaars en huizen bezoeken. Na 2 nachten bij geboekt te hebben omdat alles nogal traag ging, hadden we uiteindelijk een ideaal appartement gevonden! Het appartement heeft gelukkig een ruime woonkamer met een ietswat kleine keuken, want uit eten staat hier toch (bijna) elke avond op het menu. Bij ieder fris, biertje of wijntje krijg je namelijk gratis tapas! Wie wilt er nou niet uit eten voor nog geen 5 euro per keer? Oke, toch koken we zo nu en dan om nog gezond te blijven. We maken dan pasta, soep, burritos, aardappels met vlees en groenten of een maaltijdsalade, niet verkeerd toch?
Even terug naar het verhaal: ons appartement ligt midden in het centrum en we zitten boven United Colors of Benneton die helaas aan het verbouwen is. Oftewel, het verbaast ons niets meer als we dagelijks (ja, ook op zondag!) om half 8 ons bed worden uitgedrilld door een drillboor, hamer of zwaarder gereedschap. Een kater is niet echt chill om te hebben dus, nooit niet eigenlijk, maar al helemaal niet met bouwvakkers als wekker. Toch mag dat het alcoholgebruik niet drukken, want stappen doen we hier wel! We hebben ons namelijk ingeschreven bij de ESN (Erasmus Student Network) die allemaal feesten, reizen en lessen organiseert voor alle internationale studenten. Zo hebben we vorige week veel erasmusstudenten leren kennen bij Erasmus Welcome Party’s in Granada 10 en El Camborio, twee hele vette clubs! Granada 10 lijkt op een oud theater en El Camborio ligt wat hogerop de bergen in het oude gedeelte van Granada genaamd Sacramonte. Het geweldigste van de laatste club is dat het maar voor een deel overdekt is en een deel van het feest in de buitenlucht is met uitzicht op het verlichte Alhambra, supermooi dus. Tijdens de Welcoming Weeks hebben we ook een campustour gehad met de ESN in 25 graden (zonnenbril, check), een officiële opening in Parque de las Ciencias (lijkt op NEMO in A’dam), salsa- en flamencoles en een rondleiding door een ander oud gedeelte van Granada, namelijk Albayzín. Mocht je ooit in Granda komen, dan is dit zeker een aanrader!

Maargoed, de zoektocht naar een appartement is voorbij, de introductie is voorbij en inmiddels hebben we de stad al goed leren kennen. Tijd voor het echte werk? Helaas wel. Deze week bezoeken we zoveel mogelijk colleges om te kijken of we de docenten kunnen verstaan en of de vakken ons leuk lijken. Dan proberen we om ons in te schrijven als er voldoende plek is en anders moeten we andere vakken gaan doen.. Daar hebben we niet zoveel zin in, want we zijn allebei niet zo enthousiast over het volgen van vakken zoals boekhouding, toerisme of rechten. Hopen dat we onze vakken krijgen dus! De colleges kunnen hier trouwens ingepland staan tot 21.30, niet zo heel fijn. Nou ja, nog een excuus om niet te hoeven te koken en een biertje met gratis voedsel te nemen ;)

Morgen gaan we dus weer een paar colleges volgen en in de avond weer naar Granada 10 met open bar tot 1.30 voor vrouwen, gratis cocktail en gratis entree! Het loont hier echt om een vrouw te zijn, laat ik dat voorop stellen ;)

Er is nog zoveel dat ik wil vertellen, zoals over het niet hebben van een verwarming, droger, internet (tot gister dan), mensen die we hebben ontmoet, wat we nog gaan doen etc., maar ik zal mijn verhaal niet al te lang maken. Binnenkort zal ik dus weer eens laten weten hoe het gaat!

Tot de volgende update!

Besos,

Kaylee

P.S. Foto’s komen er zo snel mogelijk aan!